Zaterdag 18 juni

Geiranger zelf bestaat tegenwoordig vrijwel alleen maar uit hotels, pensions en souvenirwinkels. Dat is niet zo verbazingwekkend, want 2 tot 3 cruiseschepen en 20 busladingen toeristen per dag in het hoogseizoen zijn hier de gewoonste zaak van de wereld. De Geirangerfjord, die ook wel de 'blindedarm'van de Sunnylvsfjord genoemd wordt, hoort bij het gebied van de Storfjord. De 15 km. lange fjordarm wordt omringd door steile, tot 8oo m. oprijzende rotswanden. Op de weinige bergweiden staan kleine boerderijen, die echter rond 1960 zijn verlaten omdat ze onrendabel waren. De boerderijen hadden vroeger echter één voordeel, omdat de steile wanden alleen door middel van veilige touwen beklommen konden worden, hadden de Koninklijke belastinginners de grootste problemen om bij de boerderijen te geraken, temeer daar men voor hun komst de touwen weghaalde! Ook de kinderen moest men vastbinden als ze voor het huis speelden, om te voorkomen dat ze in de fjord zouden vallen.

Geiranger na vier overnachtingen weer verlaten via een overtocht met de autoveerboot naar Hellesylt. We komen dan langs de beroemde watervallen de 'vrijer' (waar men de vorm van een fles in ziet), de 'bruidssluier' en 'de zeven zusters', die alleen tijdens het smelten van de sneeuw in het voorjaar te zien zijn.

Na deze prachtige tocht werd de reis voortgezet naar Ålesund, de grootste vissershaven van Noorwegen, niet ver van de Storfjord gelegen. Deze stads is gebouwd op een schiereiland en een aantal eilanden, waardoor bruggen in deze stad een hoofdrol vervullen. In 1904 brandde de stad bijna volledig af , maar kon al zeer snel herbouwd worden met internationale hulp. De bouwstijl is een sobere variant van de Jugendstil. Ålesund was al in de Vikingtijd een handelspost