noorwegen2011.reismee.nl

Poolcirkel

Donderdag 7 juli

Bij vertrek uit Fauske is het 18° en een strakblauwe lucht. We treffen het enorm met het weer, het is soms behoorlijk fris geweest, maar regen hebben we nagenoeg niet gehad. Ook vandaag weer een prachtige route gereden over de E6 richting zuiden. Na ongeveer een uur rijden waren we bij de poolcirkel, uiteraard zijn we bij het monument dat daar staat even gestopt. Het was toen op de poolcirkel 25°. Ook hier weer de vele op elkaar gestapelde stenen, een oud Samische gewoonte waarmee ze hopen op deze plek terug te keren.

Blijkt de caravan van Jan en Francis precies op de poolcirkel een lekke band te hebben. Jan lag onder de caravan toen we terugkwamen van het monument en wij vroegen ons al af wat er aan de hand was. Joop bood aan even te helpen en toen hij kracht zette om de bout los te draaien, schoot de sleutel van de bout en Joop struikelde pootje over een meter of twee zijwaarts. Tot grote hilariteit van Francis en Anja, die heel stiekem achter hun hand zaten te lachen. De sleutel bleek niet te passen en gelukkig paste de sleutel van de moover van Anja en Joop wel en toen was het wiel snel gewisseld. In Mo I Rana werd da band snel gerepareerd, dus is alles zonder al te veel oponthoud weer in orde.

Om 15.00 uur stoppen we bij de Osen camping aan de Elsfjord om bij een temperatuur van inmiddels 30° nog een tijdje van de zon en het prachtige uitzicht te genieten. Wel blijken er enorme zwermen grote dazen (heel grote steekvliegen) te zijn waar we een behoorlijke tijd flink last van hebben en ook diverse keren zijn gestoken. Er zijn er vele tientallen gesneuveld. Onder de caravan door liep een hermelijntje, maar die was zo snel, dat we hem niet konden filmen.

Even na zessen kwam er een flinke onweersbui opzetten, die vlak langs de camping trok, wel fantastische wolkenpartijen en dreigende luchten, maar gelukkig tot het moment van het schrijven van dit verslag nog geen echte regen.

Fauske

Woensdag 6 juli

We verlieten een koud en winderig, maar zonnig Stø en nemen bij Lødingen voor de 17e keer de boot. We zijn weer op weg naar het zuiden. Meerdere Noren gaven ons de raad om de Noordkaap te vergeten. Het is een dure aangelegenheid, bijvoorbeeld de toegang tot het monument kost omgerekend € 16,-- en ook de tolwegen en campings zijn er erg duur en het weer is een onzekere factor. Daarbij komt dat we er nog ca. 1.000 km vanaf zijn en de trip ons zeker een week kost. Dus besloten we, ook omdat we al drie keer de middernachtzon hebben bewonderd, richting zuid te gaan. Vanaf Stø is het al ruim 3.00 km naar huis, dus we doen r toch al lang genoeg over om thuis te komen, want Francis en Anja weten steeds weer bezienswaardigheden tevoorschijn te toveren. We zijn vandaag gekomen tot in Fauske en genieten van de volle zon, het is weer 18°.

walvissafari

Dinsdag 5 juli

Stø, vanwaar de walvissafari vertrekt, is een vissersplaatsje sinds 1500 en heeft op het ogenblik ± 200 inwoners met 10 nationaliteiten. Sinds 1994 komt een groot deel van de inkomsten uit de toeristenindustrie, met name de walvissafari.

Om 08.30 uur moesten we aanwezig zijn om te informeren of de trip door zou gaan, het weer was nog een te onzekere factor, met name de windsterkte. Negen uur zou de beslissing vallen en uiteindelijk werden toen de voorbereidingen getroffen, er kon worden betaald, de tocht ging door en er zou eerst een presentatie worden gegeven van wat ons te wachten stond. De presentatie liet zien, dat er 4 á 5 soorten walvissen gespot konden worden, nl. o.a. de potvis, orka en ook de dolfijnen

Afvaart tegen half elf en na bijna 4 uur varen waren we in het gebied aangekomen waar de sonor had aangegeven dat het hier zou gaan gebeuren.

We waren amper de haven uit of er werden er al een paar doodziek, een Rus ging zo verschrikkelijk te keer, een walrus was er een klein kind bij en dat duurde de gehele heenreis, ongeveer 4 uur totdat de boot stil lag. Ook waren er een paar mensen bij, die de gehele reis op een bank hebben gelegen en dan hebben ze er ook nog ongeveer € 100,-- voor betaald.

Na ongeveer 3 uur te hebben gedobberd in het gebied was er nog geen vin gezien, laat staan een complete walvis.

Langzaam werd toen koers gezet naar het gebied waar we de killer whales (orka's) zeker zouden zien, nou, die gaven ook niet thuis. Een grote teleurstelling dus. Vlak voordat we terugkwamen in Stø werd nog rond een 'vogeleiland' gevaren, waar we de papegaaienduikers, Jan van Genten, drieteenmeeuwen, zeekoeten, alken en ook zeehonden zagen, maar helaas is dit niet zo spectaculair als de walvissen.

Bij de terugkomst werd zonder enig probleem de helft van de reissom teruggegeven, of je kon de volgende dag gratis mee met een nieuwe trip, maar dat gokken we niet. Na 10 uur op de boot houden we dat voor gezien. Voor Francis was het sneu, Anja en Joop hebben reeds bij eerdere trips succes gehad. Jan had een voorziende blik, hij bleef bij de caravan en genoot van een dag echte rust, hij bleek achteraf geen verkeerde beslissing genomen te hebben.

Sto

Maandag 4 juli

Na een steenkoude douche (eerst de 10 Nok = €1,30, teruggevraagd en gekregen) de boodschappen gedaan in Sortland en vertrokken naar Stø vanwaar de walvissafari vertrekt. Weer door een prachtig gebied gereden met mooie vergezichten. Het weer is prima, niet warm maar de zon staat aan een strakblauwe hemel. Wel waait het behoorlijk en dat is de reden, dat de walvissafari voor vandaag is afgeblazen. Wij hebben voor dinsdag besproken maar of het door gaat is nog onzeker, men verwacht namelijk ook dan veel wind. Vanmiddag een bezoek gebracht aan Nyksund, een oude nederzetting van walvisvaarders. Aan de staat van de gebouwen is duidelijk te zien, dat deze nederzetting in verval is. Bij het wisselen van de SD-kaart in het filmtoestel glipte Joop de lege Sd-kaart uit de handen en kwam in een spleet van de brug waar wij op stonden terecht. Je kon er onmogelijk bij, daarvoor was de opening veel te nauw. Wel was het kleinood goed te zien, maar hoe het weer in bezit te krijgen!!!

Na wat lichte paniek kwam Joop op het idee om iets langs te zoeken en daat met dubbeltape mee te proberen de kaart op te vissen. Met een geschikt stuk hout lukte het niet, want de dubbeltape liet daarop los. Dus een lange schroevendraaier gepakt (Joop mocht wel zijn gereedschap meenemen, Jan niet), de tape plakte en na enkele pogingen kwam de SD/kaart toch weer in ons bezit. Dat was een opluchting, want er werd gedacht dat het de kaart was met vier weken film, maar Joop wist dat het de lege was ( de film stond ook al op de laptop).

Over een zeer smalle bergweg, waar passeren van tegemoetkomende auto´s soms heel listig was, reden we terug naar Stø. In Langenes nog even het oudste houten kerkje van Noord/Noorwegen bekeken.

Sortland

Zondag 3 juli

Om 12 uur vannacht inderdaad de middernachtzon gezien, de bewolking verdween ineens en dus konden we van het prachtige schouwspel genieten. Zelfs Jan is er voor opgebleven.

Vreemd, dat de zon 24 uur in het rond draait zonder onder te gaan. Nu we het echt hebben gezien kunnen we opgelucht verder reizen.

Tot onze vreugde scheen de volgende morgen de zon nog steeds en daardoor werd de temperatuur ook weer aangenamer. Inmiddels hebben we de Lofoten achter ons gelaten en zijn na een prachtige rit via Henningsvær (een klein pittoresk vissersdorp dat op een groep kale, rotsachtige schereneilandjes ligt, waar enorme stokvisstellages staan. In de haven van Henningsvær staan grote pakhuizen waarin gedroogde vissen en vissenkoppen ruikbaar gereed liggen om verscheept te worden, o.a. naar Nigeria, waar de vissenkoppen als delicatesse worden gegeten.)

Van Henningsvær reden we naar Sortland.

Voor onze 16e overtocht met de boot richting Sortland moesten we wel 1 ½ uur wachten omdat een afslag was gemist. We zagen de boot net wegvaren toen we bij de steiger aankwamen. Heerlijk in de zon zitten wachten, de tijd vliegt en voor je het weet zit je weer op de boot, op weg naar de volgende bestemming.

Het plan is om in Stø op walvissafari te gaan, dat zal volgens de planning op dinsdag moeten gaan gebeuren.

rustdag

Zaterdag 2 juli

Inderdaad valt er vandaag niet veel te vermelden, ondanks de goede vooruitzichten wat het weer betreft, blijft het koud en bewolkt. Dus echt een rustdag met wat puzzelen, lezen en een spelletje in de caravan, want buiten is het echt te fris om stil te zitten.

Even naar de supermarkt gewandeld voor de laatste boodschappen en een korte wandeling langs het strand voor de echte liefhebber (Anja).

De bewolking moet in de loop van de dag wegtrekken om de zon om middernacht te kunnen bewonderen, anders zal het in de loop van de week in het noorden van de Lofoten moeten gebeuren. Tot nu toe prachtige luchten gezien, maar nog geen 'vrije' zon en dat is ook één van de schoonheden van dit gebied. We blijven optimistisch.

Lofoten

Vrijdag 1 juli

Een tocht over het zuidelijke deel van de Lofoten gemaakt, eerst naar Ã…, met de kleinste plaatsnaam ter wereld, dat ligt op het zuidelijkste puntje van de Lofoten. Het plaatsje stelt niet veel voor, de naam moet de toeristen trekken. Onderweg onder andere een glasblazerij bezocht en ook veel stokvis en klipvis gezien op enorme rekken en ook weer volop genoten van het landschap.

In Noorwegen zijn veel daken van huizen en gebouwen begroeid met gras of bloemen. Op één van de daken liepen schapen te grazen, wij vroegen ons af hoe die er op gekomen zijn. Zo maaien de Noren dus het gras op dak. (Voor het bewijs: zie foto)

We hebben besloten morgen een rustdag in te lassen, dus dan zal er niet veel zijn te melden.

Ramberg

Donderdag 30 juni

We besloten een 'vroege boot' naar de Lofoten te nemen, onze 15e overtocht per boot, van Bornes naar Lødingen, dus om 09.15 uur vertrokken we al. Het zicht was slecht, helaas dus nog geen mooi uitzicht op de naderende Lofoten. Het is niet anders. Na ongeveer een uur varen kwamen we op de Lofoten aan en tijdens de rit verbeterde het weer aanzienlijk, al bleven de hoge bergen nog wel achter de wolken verborgen. 's Middags brak zelfs de zon af en toe door. Wel blijft het nog koud (11°).

Tegen beter weten in zitten we toch buiten voor de caravan en als het zicht morgen beter wordt, daar vertrouwen we op, dan gaat de tocht over de Lofoten verder, anders wachten we een dag. We zijn gekomen tot in Ramberg, ± 35 km vanaf Å de plaats met de kleinste plaatsnaam ter wereld.

Om 12 uur 's nachts kun je de middernachtzon boven de Atlantische Oceaan fantastisch zien. De zon zakt tot net boven de horizon en klimt dan weer omhoog. Vannacht hing er een lage bewolking boven de Oceaan waar de zon achter bleef, maar wat een prachtig schouwspel opleverde. Verdeer was de lucht helder. De vooruitzichten zijn, dat er minder bewolking komt, dus we hopen de echte middernachtzon nog te kunnen zien.